Alleen op stap

"En ga je alleen?" Ik knik, hij gaat verder. "Ik zou dat niet kunnen, denk ik. Ik ben mijn hele volwassen leven nog niet alle...

"En ga je alleen?" Ik knik, hij gaat verder. "Ik zou dat niet kunnen, denk ik. Ik ben mijn hele volwassen leven nog niet alleen geweest."
Ik maak een grimas. Het lijkt me zo vreemd, maar ik snap het wel. Ik was ook zo.

 "En ik weet wel, dat ze zeggen dat je zo jezelf leert kennen..." "Ik vind mezelf soms niet zo sympathiek", het klinkt eerlijker dan ik besefte. Hij trekt een wenkbrauw op en lacht. "Ja, daar had ik nog niet aan gedacht..." Ik haal mijn schouders op, "ik wil niet wachten tot ik hem tegen kom... Het is niet altijd leuk, veel dingen krijgen dat extra laagje door ze te delen, maar soms is dat niet met degene die je het graag zou doen. En het is ook wel goed, om eens met niemand rekening te moeten houden." Hij lacht en begint een verhaal over zijn kinders.

You Might Also Like

0 reacties