Liefde, een onmogelijk verlangen?

Het boek was me al talrijke malen aangeraden, maar ik durfde niet goed. Met het voornemen om toch naar het Guislain museum te gaan, haalde i...

Het boek was me al talrijke malen aangeraden, maar ik durfde niet goed. Met het voornemen om toch naar het Guislain museum te gaan, haalde ik het uit de boekenkast.

Dirk De Wachter omschrijft het boek als een "persoonlijke meandering" en dat is misschien wel de beste omschrijving. Aan de hand van fragmenten uit liedjes en schilderijen illustreert hij wat hij bedoelt. Hij lanceert wat ideeën, dingen die je vast kent, soms verrassend en nadien geeft hij toe dat het ook wel anders kan en hij geen oordeel wil vellen. Een voorbeeld? Liefde moet je kunnen onder woorden brengen, en daar volstaat een sms niet voor. Maar wie daar niet in slaagt kan ook literatuur of beelden gebruiken, al lijken die in de ogen van de auteur toch wat minderwaardig. Verder is liefde ook stilte, gewoon kunnen samenzijn en elkaar aankijken. Het lijken soms tegenstrijdigheden die hij gemakkelijkheidshalve lijkt te bedekken met de boutade dat liefde ook tegenstrijdig is. Wel duidelijk(er) trekt hij van leer tegen elke interventie van relatiebureaus en de industrie van het ontmoeten.

Ach, misschien heeft de liefde wel zoveel gezichten dat het onbegonnen werk is om ze te proberen vatten in 110 pagina's. Ik bleef wat op mijn honger zitten en vond het soms wat te gemakkelijk. Bovendien vond ik dat hij ondanks de korte tekst af en toe wel in herhaling viel. Misschien was ik gewoon een moeilijke lezer die dag, dat kan ook, want ik kan me wel inbeelden dat het anderen kan inspireren.

You Might Also Like

1 reacties

  1. als je nog wil gaan, ik heb nog zo 1 gratis ticket en 1 met korting voor de expo van de wachter...

    BeantwoordenVerwijderen