Verblijdingen

Verblijdingen omwille van mensen deze keer, omdat ik vaak te weinig besef hoe bijzonder ze zijn. * Mijn ma die zonder aarzelen zegt dat ze m...

Verblijdingen omwille van mensen deze keer, omdat ik vaak te weinig besef hoe bijzonder ze zijn.


* Mijn ma die zonder aarzelen zegt dat ze me gaat komen halen met de auto, als blijkt dat de trein tussen Kortrijk en Lichtervelde niet rijdt en de vervangbus nog drie kwartier op zich laat wachten. Dat ik daar dan eigenlijk langer sta omdat de NMBS de uren van de vervangbussen niet correct kan afficheren of omdat mijn ma nog het fornuis moet afzetten, haar vest moet aandoen en al die dingen, doet er dan niet toe. Dat ze dan ook nog eens verkeerd rijdt maar het op het veranderen van de sens-unique steekt en dus besluit dat dit de kortste weg is, het geeft me een warm gevoel.
* Mijn pa, die me zonder ommetoer naar Kortrijk terug rijdt en eens goed moet lachen met mijn ma. "Die brug is er al zeker tien jaar..." Maar dan toch weet waarlangs ze gereden is en waarom ze die weg kiest, het doet me soms toch een beetje denken dat ze elkaar graag hebben gezien. Lang geleden....
* Mijn nonkel die me wist te verbazen. Niet met zijn liefde voor muziek noch zijn kennis, maar wel de vanzelfsprekendheid waarmee hij vorig jaar naar Parijs ging en ook al naar Ahoy en dus dit jaar overweegt om voor het eerst in zijn leven naar Werchter te gaan. Sir Paul, u hebt iets op uw geweten!
* Mijn vriendinnen die zomaar ja zeggen als ik Koreaans voorstel waardoor ik op twee weken tijd twee keer heel lekker heb gegeten.
* Het blijvertje die via chat me door het weekend helpt en zegt dat ik misschien meer moet breien omdat ik daar gelukkig van word, en dat 100 sjalen niet te veel zijn.
* De fangirls die me er op wijzen dat Greg Dulli komt en hoe je sneller aan tickets raakt en dat ook Mark Lanegan komt.
* De barista die weet hoe ik mijn koffie drink en perfect weet hoe me af te remmen als ik over mijn toeren dreig te gaan.
* De mensen die op zondagvoormiddag door de koude lopen en voor een warm gevoel zorgen. Mensen die zwaaien, muziek en vastberadenheid. Het helpt tegen het akelige gevoel als je "sieg heil" hoort scanderen op de tram. Dat meisje in haar gele jas, die vrouw in het groen,... Ik ben ze nadien tegengekomen op het Veerleplein. Net als de oud-burgemeester, de kandidaat-burgemeester, schepenen, vrienden, vertrouwde gezichten van vroeger en nieuwe gezichten.
* En de mensen die me zeiden dat ik op tv was, blij als een klein kind zo leek het wel en zo voelde het zeker.

You Might Also Like

2 reacties

  1. Ah, ik heb je gemist op TV. Maar ik kan wel denken in welke groep je meeliep.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als je ooit nog eens strandt in Lichtervelde, stuur me dan maar een mailtje, kun je bij mij een koffie komen drinken terwijl je wacht :).

    BeantwoordenVerwijderen