De kunst van het crashen

Geen paniek, ik heb het niet over mezelf. Ik ruim de resten op van de rush op het werk en hoewel ik er vorige week heel moe bij loop heb ik ...

Geen paniek, ik heb het niet over mezelf. Ik ruim de resten op van de rush op het werk en hoewel ik er vorige week heel moe bij loop heb ik er deze keer goede hoop in.


De kunst van het crashen is de titel van het laatste boek van Peter Verhelst. Hij had een auto-ongeval en schreef er een boek over.

De eerste pagina's krijg je het verhaal, autostrade, airbag en ambulance. De volgende pagina's zijn wat er in die ruimte daartussen gebeurd is.
Hoe relatief tijd en ruimte kunnen zijn... 

Verhelst is een van mijn favoriete auteurs. Hij beheerst als geen ander de kunst om onder mijn vel te kruipen met zijn woorden. Bij dit boek had ik het moeilijker. Ik heb het ongelooflijk traag gelezen en dan begint een vicieuze cirkel. Ik lees trager omdat ik niet in het boek geraak en ik geraak niet in het boek omdat ik trager lees.

Bij momenten vond ik het gewoon prachtig en wou ik van elk woord genieten, ik zag het zo voor me, ook al is het allemaal zo surrealistisch. Bij andere momenten moest ik me door de tekst slepen. Het is dus met gemengde gevoelens en zeker niet de meest toegankelijke Verhelst.

You Might Also Like

0 reacties