Ik draag mijn fitbit nu een maand en een klets, zijnde anderhalve dag ofzo. Ik ben nog steeds zo fanatiek als in het begin. Dat ene uur op de camping dat ik hem niet aan had, liep ik op mijn ongemakken. Want we waren aan het petanquen en petanquen, I can tell you, dat zijn veel stappen. Ik doe het ook 's nachts aan als ik naar het toilet ga. Eens gaan kijken waar de ballen liggen, nog eens terugwandelen voor je gooit. Het loopt op.

Er zijn een negental dagen dat het me niet gelukt is om aan de 10.000 stappen te komen, de dag van de autorit, de lazy Sunday nadien,... Op standaard dagen moet ik best wel wat extra inspanningen doen. Dus ontwikkel ik trukjes, ik stap al eens uit langs de achterkant van het station of ik doe een blokje in de buurt. Soms is het verrassend hoe weinig stappen in een blokje gaan, soms gaat het verrassend goed vooruit. Het is alvast een mythe dat je aan je stappen geraakt door je huishouden te doen. Ofwel is ons huis niet groot genoeg.

De uitschieters? De zondag tijdens de Gentse feesten, op zaterdag na middernacht wat rondhangen op de pleinen, op café gaan, laat gaan slapen,... en dan de laatste dag met nog meer rondwandelen afsluiten. De Mont Ventoux op en af wandelen of de wandeling naar het bergmeertje.

Ik had in elk geval niet verwacht dat ik nog steeds zo fanatiek zou zijn. Zelfs zo erg, dat ik vanavond nog buiten ga, ja, in de regen. Of dat ik die eerste week spierpijn ging hebben...