De Belgische vijf van de jaren negentig

Oh man, op zo'n momenten vervloek je je zelf dat je je aan dat lijstje van op Kerygma houdt. Vijf nummers, van eigen bodem, vijf dat is ...

Oh man, op zo'n momenten vervloek je je zelf dat je je aan dat lijstje van op Kerygma houdt. Vijf nummers, van eigen bodem, vijf dat is belachelijk weinig. En morgen zou ik waarschijnlijk andere kiezen. Dus kies ik een beetje met een verhaal. En ja, mijn smaak is nogal ecclectisch, om het met een eufemisme te zeggen. The Radios, want ik luisterde naar radio 2 West-Vlaanderen. Mijn favoriete stem blijft Peter op vrijdag, de familienaam ben ik niet zeker dus doe ik er liever het zwijgen toe. En geef toe, dit zing je zo mee,... Axelle Red, ontelbare keren gezien en ik zing de teksten zo mee. In mijn Frans. Wij, en dan heb ik het over die drie pubermeiden daar in het middelbaar, waren zot van The Scabs en dan misschien vooral nadat die knappe gast dit nummer coverde op het vrij podium van school. Uit de cd Royalty in Exile, net begin de jaren negentig. Ik leerde ze kennen via Dog Days are over, één van de eerste cd's die ik kocht. Er moest natuurlijk iets Vlaams bij en hier moest ik vorig weekend aan denken. De eerste Turalura-cd dateert van 1990, wat perfect is voor deze reeks. Dit is één van de sterkere covers vind ik persoonlijk en die blijkt niet op die cd te staan. Tja, wat kan ik zeggen. Mijn ma is een heel grote fan, ook al heeft ze geen cd's of cassettes. Hij kwam wel op bezoek in de winkel waar ze werkte en die foto waar ze samen op staan wordt serieus gekoesterd. Nu nog zijn de beste wijkfeesten die wanneer hij langs is geweest. Wat er wel op staat is Arme Joe van deze groep, maar ik vond niet meteen mijn goesting op het youtube kanaal. Dus kies ik voor Gigant, omdat ik mijn verontwaardiging nog levendig herinner toen hij in zaal ISO zei dat wij dat nooit zouden kunnen uitspreken zoals het hoort. Ik had er bijna spijt van dat ik toch niet naar Gorky was gaan zien, want het was een dilemma van het ergste soort. Eindelijk eens een deftig optreden in de streek en dan komen die op amper twee weken van elkaar, dat gingen we thuis niet verkocht krijgen. Dus werd het Noordkaap. 't Hof, tja, dat moet... (en dus zijn het er zes van de jaren negentig).

You Might Also Like

0 reacties