De patronen werden vorige week uit Parijs geleverd en de keuze voor de stof viel op eentje van Michael Miller. Sober, zwart met kleine stipjes. Ideaal om dag in, dag uit aan te doen. Met pumps op vergaderingen, stoere botten op zaterdag. Maar ik kan wel zeggen dat je op zo een moment liever geen woorden als "indruk zwangere vrouw" leest op de blog van de ontwerpster. Ik liet het niet aan mijn hart komen en besloot te vertrouwen op haar ontwerptalent. Veiligheidshalve ging ik voor een probeersel van het bovenlijf. Ik merkte al eerder dat het soms meer flatteert als ik er een paar cm bij doe. En zo kon ik al eens de plooitjes uittesten. Ik was te lui om van draad te wisselen en het bobijntje was bijna op, maar die plooitjes doen het hem wel.