De stapel

De stapel verwijst niet enkel naar de hoop was die dringend gestreken moet worden, toch al een paar weken. Dringend is soms relatief hier te...

De stapel verwijst niet enkel naar de hoop was die dringend gestreken moet worden, toch al een paar weken. Dringend is soms relatief hier ten huize Nobutterfly. Ik heb er een heel stapeltje weggewerkt en laten we eerlijk zijn, hier zit u niet op te wachten. De stapel verwijst ook naar die hoop onafgewerkte kledingstukken die hier ligt. Ooit aan begonnen en toen lukte het niet meer en begon ik aan iets nieuws. Dus als er opgeruimd moet worden, moet die stapel ook aangepakt worden. Excuses, I know.



Maar hoe je het draait of keert, het is beter om zo'n stuk in de kleerkast te kunnen leggen. Ik haalde er het rode kleedje van de hoop. Het patroon is 17 uit een boek van Yoko Tsukiori uit 2007. Op de Japan couture addicts staat het zowel onder Elégance et sobriété als onder Otona no couture one piece smoke blouse. Op andere sites zoals Make something vond ik dan weer Adult Couture Dress & Smock Blouse (ISBN 9784579111497). Op het boekje zelf is het een beetje raden, want veel meer dan de naam van de designer, printed in Japan en een hoop telefoonnummers valt er niet te ontcijferen. Ik vond de stof een aantal jaren terug op het Stoffenspektakel en ik zag er toen al een kleedje in, zonder dat ik wist welk patroon. Ik heb er de afgelopen zomer af en toe regelmatig aan gewerkt, het rokgedeelte was te smal, dus voegde ik een aantal centimeters toe. Het bovengedeelte was dan weer wat te wijd (geen idee of ik daar ook al cm had toegevoegd. Ik was ergens blijven steken bij het stikken van de voering rond de rits. Die keer toen ik dacht dat ik dat wel rap voor het trouwfeest zou fiksen bleek dat ik van alles aan elkaar gestikt had dat niet samen hoorde. Het kleedje heeft korte mouwen, maar met een t-shirt met lange mouwen en panties eronder kan ik er nog wel even van genieten.


Er staat nog wat verstelwerk op stapel en ik wil nog een verjaardagscadeautje maken voor mijn favoriete nichtje (gemakkelijk als je er maar één hebt). Maar er ligt hier natuurlijk ook nog andere stof. Zoals dat stofje van Nani Iro uit de wintercollectie dat toen ik het bij Julija zag niet meer uit mijn hoofd kreeg. Ik had toen ik het kocht, eigenlijk een rok in gedachten. Maar gisteravond bedacht ik dat het misschien zou lukken om een kleedje uit de anderhalve meter te halen.

Het patroon is K uit Simple Dress, een boek dat ik bij de Ijverige Wijven ontleende voor ik het bestelde. Meer inspirerende voorbeelden uit dit boek vind je hier. Ook hier was er een probleem met de heupomtrek, maar de grootste uitdaging was het puzzelen om alle stukken uit de stof te krijgen. Ik wou de lichtere rand als boord gebruiken, maar kon niet anders dan de rok te spiegelen. Ik haalde er uiteindelijk Allemaal rokjes bij om de A-rok als basis te gebruiken, deze viel nog iets minder breed aan de onderrand. Bij het bovenlijfje stak ik aan beide zijden van de oksels een strookje bij. En ja, dan heb je het probleem van een impulsieve beslissing. Geen bijpassende biais, wit leek me niet meteen geschikt, en ook geen rits in huis die lang genoeg is. Dus kan ik niet anders dan dit jurkje voorlopig naar de stapel te verhuizen, vrees ik.


You Might Also Like

0 reacties