Vorige woensdag had ik een workshop met Mme Zsazsa in het MIAT. Ik was al ergens in oktober ingeschreven omdat het me wel leuk leek om eens wat andere tips te krijgen dan die uit de naailes. Lang voor er sprake was van de hype over het boek. Het bleek een workshop voor de wikkelrok te zijn, vermoedelijk het laatste exemplaar uit het boek dat ik zelf zou maken. Geen idee waarom, want zo'n wikkelrok dat heeft wel iets. Al is het niet altijd praktisch op de fiets enzo. Ik keek met wat verbazing toe hoe ik de breedste heupen bleek te hebben. Om de één of andere reden zat in mijn hoofd dat je rekening houdt met de heupbreedte bij het kiezen van je maat. In het boek staat dat dit de taille is. Maar goed... Behalve mezelf een complex aandoen, leerde ik ook heel wat bij. Over een no-nonsense aanpak van patronen over te tekenen en het belang van correct te stikken. En Engelse naden natuurlijk, super handig en veel properder dan zigzaggen. Bovendien heb je minder draad nodig en voor de rest moet je ook gewoon twee keer over de boord gaan. Het systeem wordt in het boek uitgelegd, maar eigenlijk stik je eerst een kleine naad op de goede kant (vb. 0,5cm) alsof je je rok zou aandoen) en daarna strijk je die plat en stik je aan de binnenkant een iets grotere naad (van 1 cm). Aan één van de kanten kwam de boord wat piepen, ik moet dus nog recht leren stikken op 1cm.

Op het eindresultaat is het nog even wachten door een probleem met de machine, dus krijg je gewoon de stof te zien. Meegenomen uit de Beer omdat het op de resthoop lag en zonder dat ik wist wat ik wou maken. Of het wel iets voor mij zou worden. Eén van de andere workshoppers was alvast lovend over het stofje en misschien heeft ze me wel bekeerd...