Lief

Ik noemde hem mijn lief, zo voelde het ook. Of nee, ik noemde hem vooral hier en bij anderen mijn lief, in het echt zei ik er iets anders te...

Ik noemde hem mijn lief, zo voelde het ook. Of nee, ik noemde hem vooral hier en bij anderen mijn lief, in het echt zei ik er iets anders tegen. Al kan ik er nu niet meer bij. Ik kom hem wel nog tegen, snuisterend in mijn blogarchief, een verdwaalde foto, restjes wol, een boek, een liedje op de radio. De tijd stapelt zich op met herinneringen, en nu is er vooral de opluchting. Meestal doet het me weinig, hem tegenkomen. Tot hij daar zo voor mijn neus stond, zelfverzekerd en uitbundig. Net terug van de training, hij had nog wat spullen van mij gevonden. Mijn moraal was er effen niet of ik was er niet op voorbereid. Geen idee, ik wou niet praten over koetjes en kalfjes, laat staan over leidingen en buizen. Hij wou er toen niet van weten, hij moet zich nu niet moeien. Weg wou ik hem, gewoon weg en ik weet niet waarom. Ik kan niet zo goed om met exen, vrees ik, niet de mijne, niet de zijne.

You Might Also Like

0 reacties