Stoffige zaterdag

Terwijl ik hier liep te stoefen over mijn tegels, was ik op mijn werf. Het was niet de typische werfzaterdag want mijn broer had verstek geg...

Terwijl ik hier liep te stoefen over mijn tegels, was ik op mijn werf. Het was niet de typische werfzaterdag want mijn broer had verstek gegeven en dan loopt de wekker al een stuk later af, of zelfs niet als er een smsje binnen komt gewandeld. Ik was er al blijven slapen na een marathontoneelvoorstelling waar je naar goede gewoonte wel iets van zult lezen bij Het Project. Het was leuk, fris en indrukwekkend, maar ook laat. Te laat om nog naar huis te keren met de trein, dus werd het een beetje kamperen. Niet erg, ik slaap nog steeds heel goed in mijn eigen bed. Alleen was het nu toch een beetje kouder dan de vorige keer en was er dat piep-geluid.

Deze morgen had ik wel wat tijd en ik besloot bij de Zweden te gaan ontbijten. Geef toe, een pistolet, croissant, kaas, boter, confituur en koffie voor een euro. Met nog een yoghurtje, een eitje en een kaneelbol (zeg, Bruno, heb jij die niet ooit eens gemaakt?) was ik net iets meer kwijt dan een lekkere grote koffie bij AMT in het station. En dan moest ik nog een koek kopen. In de Ikea kon ik rustig zitten en dankzij de koffie-enquête krijg ik binnenkort ook nog eens gratis taart. Ik was jonger dan het gemiddelde publiek die ochtend zei de enquêtrice. Ik denk dat ik gewoon tussen de oudere mensen en de jonge gezinnen was gearriveerd, want naar mijn mening ontbeten daar toch ook wel wat kinderen. Maar het heeft gesmaakt en omdat mijn pa toch ging laten weten wanneer hij vertrok, dacht ik nog wel tijd te hebben om in de winkel eens te kijken. De meubels kon ik gemakkelijk negeren en zo was het nog lekker rustig op de stoffenafdeling. Twee stuks gingen mee, een vaas in solden (-83%) en ik weet al waar ik ze ga zetten en ook een boek.Ik had me nochtans voorgehouden van er geen meer te kopen, maar een titel als Houden van textiel was net iets te verleidelijk. Vol leuke foto's en hier en daar ook gemakkelijke tips. Niks spectaculair denk ik, maar ik hou van de stofjes, de foto's, en tijdschriften zijn ook duur en staan nadien zo slordig. Ach, ik ben een ikea-meisje, vrees ik.

Ik werd uit mijn overpeinzingen gehaald in de lampenafdeling want mijn pa stond voor de deur. En de afspraak van te bellen bij vertrek? Ik rekende maar snel af en dan kon het echte werf-werk beginnen. Op de agenda stond het afkappen van de oude plak in de badkamer. Een vervelend werkje omdat dat meteen zo op je adem gaat werken en ook omdat mijn handen al meteen aan het protesteren gingen. Nauwelijks waren we een half uur bezig of daar werd geklopt. De studenten van naast de deur, alle drie en ik kan ze wel begrijpen. Ik heb ook proberen thuiswerken toen zij aan het werken waren en tja, bouwwerken zijn nooit stil. Alleen kon ik moeilijk zeggen dat ik ga wachten tot de examens voorbij zijn. Maar we zijn pas rond elf uur begonnen en om half vier ofzo was het al gedaan. Nog ruim de tijd om naar het containerpark te gaan, want in Gent is dat nu eenmaal langer open dan in West-Vlaanderen. Hiep Hoi!

En dan was het tijd om het stof af te spoelen, al blijft alles nog wat droog aanvoelen. Tijd voor een marathon zeteltje, eens zien of mijn vingers nog wol kunnen voelen en een heel rustige zondag.

You Might Also Like

3 reacties

  1. Gruwelijk, hé, dat vuil kalkstof. Inderdaad nefast voor je longen en vel. Maar 't is voorbij, dat is het belangrijkste ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nog niet helemaal voorbij, er zijn er nog twee in het voorste gedeelte, groter dan wat we nu hebben weggedaan. Bij de ene zou ik geneigd zijn om er gyproc voor te zwieren, de andere wordt vrees ik kappen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Kaneelbollen nog niet, maar saffraanbollen, dat wel. Lekker!

    BeantwoordenVerwijderen